Fischer, Karl Wilhelm

Karl Wilhelm
Fischer
1802
Bremen (DE)
10. 9. 1873
Litoměřice (CZ)
herec, zpěvák, pedagog

Dlouholetý přední herec Stavovského divadla, představitel hrdinských, milovnických, charakterních a otcovských rolí, vyznačující se oduševnělostí hereckého projevu, kultivovaným přednesem a deklamací.

Narodil se v Brémách jako syn hudebníka, herce a pedagoga Nikolause Daniela Lebrechta Fischera, který působil jako dvorní hudebník kurfiřta brunšvicko-lüneburského Jiřího III., od Vídeňském kongresu (1814) u hannoverského krále. Od druhé pol. 20. let se F. objevuje jako herec v souboru J. A. Stögera ve Štýrském Hradci, 1832–34 s ním účinkoval ve vídeňském divadle v Josefstadtu. Když se Stöger stal 1834 ředitelem Stavovského divadla, následoval jej F. s C. Dietzem, W. Walterem, kolegyní M. Frey a dalšími členy souboru do Prahy. Přestěhoval se i s rodiči a mladším bratrem, jeho otec začal vyučovat na pražské konzervatoři. V pražském souboru se F. zpočátku prosazoval s obtížemi, obor hrdinských rolí zastával oblíbený F. R. Bayer a F. se cítil nevyužit. 1835 odešel do Brna, kde se mohl uplatnit lépe, ale již v následující sezoně se vrátil do Prahy, s Bayerovou konkurencí se vyrovnal (1846 převzal jeho nejslavnější parádní roli, Schillerova Wallensteina) a postupně rozšiřoval svůj herecký rejstřík. 1854–55 zastával funkci vrchního režiséra. Stal se oblíbeným hercem, a to jak u německého, tak i českého obecenstva, měl patřičně vysokou gáži a byl jmenován přísedícím divadelního penzijního spolku. Po penzionování (1865) žil v Úvalech u Prahy, ve Stavovském divadle i nadále hostoval a věnoval se uměleckému přednesu. O dva roky později se odstěhoval do Litoměřic, kde dříve příležitostně účinkoval jako herec v městském divadle v představeních německých divadelních společností F. Maschka, bratrů T. a J. K. Feichtingerových, a G. J. Mussika. Soukromě zde vyučoval přednes a deklamaci, zabýval se též malováním. Podílel se na činnosti vzdělávacího spolku Schiller, kde vystupoval jako deklamátor při veřejných přednáškách. Zemřel v litoměřické nemocnici následkem celkové tělesné a duševní sešlosti. Byl pohřben na místním katolickém hřbitově, náhrobní kámen byl darem spolku Schiller.

F. byl ženat, s manželkou Karoline však žili odloučeně. V Praze navázal vztah s někdejší zpěvačkou Stavovského divadla Josephine Eschen, vl. jm. Eschenbacher (nar. 1816 Štýrský Hradec, zem. v Praze), která pocházela z rodiny policejního komisaře, byla zpěvačkou a učitelkou zpěvu. Od 1838 byla angažována ve Stavovském divadle jako představitelka sopránových pěveckých partií a subret. Z Prahy odešla 1840 do Lvova, pak působila ve Štýrském Hradci, odkud se do Prahy vrátila a věnovala se vyučování zpěvu. Z nemanželského vztahu s Františkou Polánkovou, dcerou komorníka ve službách hraběnky Stilfriedové, měl F. syny Josefa Karla a Hermanna Karla, kteří zemřeli v dětském věku.

Ačkoliv se F. na začátku divadelní dráhy profiloval jako zpěvák, již během angažmá v Divadle v Josefstadtu začal být obsazován do činoherních rolí. Jako činoherní herec se etabloval ve Stavovském divadle, kde Stöger vedle Bayera potřeboval druhého herce hrdinských postav, zatímco v hudebním souboru měl vhodné personální alternativy. Kromě hrdinů hrál F. role usedlých milovníků, charakterní postavy, přibližně od 1846 otcovské role, v závěru kariéry postavy hrdinských otců. Jeho předností byl nevšedně silný hlas, který mu umožňoval dostát činoherním i hudebně-dramatickým úkolům. Další F. devizou byla vysoká úroveň jevištní řeči, oduševnělost přednesu a deklamace, působivá zvláště v titulech básnického dramatu, navzdory občasné manýře přeháněné slovní kadence na konci jednotlivých promluv. Přes neznalost češtiny byl podle smluvního ujednání F. záhy po nástupu pražského angažmá obsazován také do českojazyčného repertoáru, včetně náročnějších překladů dobové dramatiky (Jaromír v Grillparzerově Pramáti). Do operních titulů byl obsazován sporadičtěji a objevoval se spíše jako herec němých rolí, představitel basových partů a mluvených postav (paša Selim v Mozartově Die Entführung aus dem Serail).
Ve Vídni se objevoval v pohádkových hrách a lokálních fraškách. K jeho parádním rolím patřila na začátku herecké kariéry postava zámožného šlechtice Julia Flottwella z Raimundova Marnotratníka (Der Verschwender), jíž ztvárnil při světové premiéře v Divadle v Josefstadtu 20. 2. 1834 a kterou posléze hrál německy i česky v Praze, jakkoliv se později v repertoáru vídeňské provenience a ve výpravných a spektakulárních titulech již příliš neobjevoval. Během působení ve Stavovském divadle ztvárňoval zejména postavy klasického dramatu, ze shakespearovských postav to byl Claudius, Hamlet, Lear, Macbeth, Richard III., Othello, Jago, Julius Caesar, Shylock, jako představitel otců ztělesnil Ducha Hamletova otce nebo bratra Lorenza v tragédii Romeo und Julia. Tragikomický rozměr naznačil F. v témže titulu v postavě Mercutia. F. kultivovaná deklamace a jistota přednesu vynikala v titulech francouzského klasicismu, mj. v roli aténského krále Thesea v Schillerově překladu Racinovy Phädry, stejně jako u vnitřně komplikovaných charakterů Goethova Fausta, Egmonta či Karla Moora a Franze Moora v Schillerových Loupežnících (Die Räuber), jež dokázal odehrát současně během jednoho představení, třebaže kritika tento odvážný pokus nepokládala za zdařilý. Nejvýraznější F. parádní rolí byl Schillerův Wallenstein, ve kterém využil atraktivní zevnějšek, výborný přednes a podtrhl temné a osudové rysy postavy. Byl vyhledávaným hereckým protagonistou historických dramat H. J. Collina nebo H. Laubeho, účinkoval v titulech Kotzebuových, Ifflandových, Raupachových, Halmových, Mosenthalových, Gutzkowových, v nichž ztvárňoval převážně aristokraty a společensky vysoce postavené úředníky, ale i drobnější šaržírované typy řemeslníků, lékařů a duchovních.  Menší předpoklady měl pro veseloherní postavy, které ztvárňoval s výrazovou přepjatostí.

F. byl uznávanou hereckou osobností. Pražské obecenstvo jej uctívalo a během bezmála třicetiletého angažmá ve Stavovském divadle získal postavení předního herce, později pověst herecké legendy. Přes výjimečné nadání a nesporné kvality jeho herectví mu ve vyšším věku v soustředěnějších výkonech bránila špatná životospráva způsobená potížemi s alkoholem.

Role

Ständetheater Prag (Stavovské divadlo Praha)

Hugo, Graf von Oerindur (A. Müllner: Die Schuld), Kaiser Maxmilian der Erste (J. L. Deinhardstein: Hanns Sachs), Graf Stralheim (J. F. Weissenthurn: Pauline), Baron Tottheim, kommandierenden General (W. Feldern: So weit führt falscher Geist), Robert, genannt der Teufel (E. Raupach: Robert der Teufel), Viardo, der Zigeunerhauptmann (P. A. Wolff, h. C. M. Weber: Preciosa), Roderich (C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel]: Das Leben ein Traum), Herr von Flamming, Banquier (C. E. Grammerstätter dle angl. originálu: Männerfreundschaft), Herr von Spangenberg, Gesandter (E. Bauernfeld: Helene), Eberard, vormals Advokat (M. Carl: Das Irrenhaus zu Dijon), Butler, Obrist eines Dragonerregiments (F. Schiller: Wallenstein), Karl Moor (F. Schiller: Die Räuber), Robert Dudley, Graf von Leicester (F. Schiller: Maria Stuart), Fürst Aldobrandini (J. Ch. Zedlitz: Kerker und Krone), Stellarius, Feenkönig (J. N. Nestroy: Der böse Geist Lumpacivagabundus oder das liederliche Kleeblatt), Herr von Arnau, geheimer Kommerzienrat (W. Vogel: Reue und Ersatz), Major von Warren (C. Töpfer: Der beste Ton), Marquis von Posa, Malteserritter (F. Schiller: Don Carlos, Infant von Spanien), Graf della Torre (F. C. Weidmann, h. C. Kreutzer: Der Ring des Glückes), Murlagar, Hauptmann der Räuber (C. Treuhold, h. V. Tuczek: Die höhle Sancha), Major von Uhlen (A. Kotzebue dle angl. originálu: Die eifersüchtige Frau), Baron Stein, Lieutenant (A. Kotzebue: Die beiden Klingsberg), Gotthard, Graf von Nord, deutscher Ritter (E. Houwald: Das Bild), Vasco Nunez (H. J. Collin: Balboa), Friedrich Wetter, Graf von Strahl (F. Holbein dle H. Kleista: Das Käthchen von Heilbronn, vč. předehry Das heimliche Gericht), Ossip, Lustigmacher und Erzähler (E. Raupach: Isidor und Olga), Peter von Czápár (Ch. Birch Pfeiffer: Peter von Czápár oder Der Held in Sklavenfesseln)  – 1834; Baron von Wallenfeld (A. W. Iffland: Der Spieler), Advokat Wellenberger (A. W. Iffland: Die Advokaten), Rittmeister Graf Erbach (W. A. Gerle dle C. F. Veldeho: Das Liebhabertheater), Wlastislaw, Herzog zu Saaz (C. E. Ebert: Czestmir), Zanga, Negersklave (F. Grillparzer: Der Traum ein Leben), Don Louis, Prinz von Bearne (C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel]: Donna Diana oder Stolz und Liebe), Escalus, Prinz von Verona (W. Shakespeare: Romeo und Julia), Antonio Bandini, lombardischer Falkenhändler (Ch. Birch Pfeiffer: Pfeffer Rösel oder Die Frankfurter Messe im Jahre 1297), Udalrich, Herzog von Böhmen (C. E. Ebert: Bretislaw und Jutta), Graf von Solm (J. F. Weissenthurn: Beschämte Eifersucht), Antonio Montecatino, Staatssekretär (E. Raupach: Tassos Tod), Ein Geist (J. W. Goethe: Szenische Fragmente aus Goethes Faust), Claudius, König von Dänemark (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, ú. C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel]: Hamlet, Prinz von Dänemark), Hauptmann von Witting (A. W. Iffland: Elise Valberg), Wilhelm, ein Kaufmann (J. W. Goethe: Die Geschwister), Herrmann von Nelkenstein, Gutsherr (J. N. Nestroy, h. A. Müller: Eulenspiegel oder Schabernack über Schabernack), Graf von Walltron (H. F. Möller: Graf von Walltron oder Die Subordination), Graf Dunois, Bastard von Orleans (F. Schiller: Die Jungfrau von Orleans), Justizrat Listar (A. W. Iffland: Dienstpflicht), Jakob, ein Bauer (F. Holbein: Der Verräter), Horimir von Neumetel (U. Horn: Horimir), Baron Helm (H. Herzenskron: Bedienteneifer) – 1835; Graf von Werdenberg (F. Holbein dle H. Claurena [vl. jm. C. G. S. Heun]: Das Alpenröslein, das Patent und der Shawl), Astragalus, der Alpenkönig (F. Raimund, h. W. Müller: Der Alpenkönig und der Menschenfeind), Julius von Flottwell (F. Raimund, h. C. Kreutzer: Der Verschwender), Galvano, Graf von Lancia (E. Raupach: König Konradin) ) – 1836; Belisar, Feldherr (J. Schenk: Belisar), Percival von Wales (F. Halm: Griseldis), Don Gutierre (C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel] dle P. Calderona de la Barcy: Der Arzt gegen seiner EhreDon Gutierre), Heinrich, ein Schriftsteller (K. Holtei: Lorbeerbaum und Bettelstab oder Drei Winter eines deutschen Dichters), Ein verrückter Bettler (K. Holtei: Bettelstab und Lorbeerbaum oder Zwanzig Jahre nach dem Tode), Bassa Selim (W. A. Mozart: Die Entführung aus dem Serail), Ein schwedischer Hauptmann (F. Schiller, ú. C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel]: Wallenstein), Macduff (W. Shakespeare, ú. F. Schiller: Macbeth), Jaromír (F. Grillparzer, přel. W. Špot: Pramáti), Flodoardo z Florencie (H. Zschokke, h. J. Hebenstreit, přel. J. Hýbl: Abelíno, velký zbojník), Juan (J. Wenzig: Die Doppelehen von Tarent), Břetislav (J. N. Štěpánek: Břetislav První, český Achilles aneb Vítězství u Domažlic), Don Enrico los Imeno, Grand von Spanien (Ch. Birch Pfeiffer: Rubens in Madrid), Julius z Hejřilova, bohatý zeman (F. Raimund, h. C. Kreutzer, přel. J. N. Štěpánek: Marnotratník), Landrat Brückner (E. Devrient: Die Gunst des Augenblicks), Der Justizrat Waller, Advokat (E. Leutner: Der Brandstifter oder Die Geschwister) – 1837; Herrmann Gessler, Reichsvogt von Schwyz und Uri (F. Schiller: Wilhelm Tell), Fürst Tscherikof (T. Hell dle franc. originálu, h. C. G. Reisinger: Yelva, die Stumme), Major von Wildungen (W. A. Gerle, U. Horn: Der Naturmensch), Eine Unbekannte (J. F. Weissenthurn: Der Wald bei Herrmannstadt), Assessor Born (E. Devrient: Verirrungen), Říha, dědičný nájemník knížecího statku (E. Houwald, přel. V. Filípek: Kletba a požehnání), Karl Stern, Maler (H. Lössel: Emanzipation oder Die Wittwenschaften), Herr von Rosenzwiebel (F. Hopp, h. J. Hopp: Der glückliche Mensch. Der größte Narr. Das beste Weib), Günther, König der Burgunder (E. Raupach: Der Niebelungen Hort) – 1838; Ritter Albrecht von Waldsee (K. F. Hensler, h. F. Kauer: Das Donauweibchen), Junker Kaspar (E. Raupach: Der Zeitgeist), Günther von Schwarzenau, ein österreichischer Ritter (K. F. Hensler, h. W. Müller: Die Teufelsmühle am Wienerberge), Bayard, Ritter (A. Kotzebue: Bayard, der Ritter ohne Furcht und Tadel), Philipp (J. N. Nestroy dle K. Holteie, h. A. Müller: Die verhängnissvolle Faschingsnacht), Peter Alexiowitz, Czaar von Russland (F. Kratter: Das Mädchen von Marienburg), Kaberdar, vertriebener Nabob von Mysore (A. Kotzebue: Die Indianer in England), Hofrat Reinhold (A. W. Iffland: Die Hagestolzen [vierte und fünfte Akt]), Herr von St. Amand (E. Bauernfeld: Der Selbstquäler), Graf von Essex (H. J. Collin: Essex), Herr von Falsch (J. N. Nestroy, h. A. Müller: Der Treulose oder Saat und Ernste), Wilhelm von der Mark, genannt der Eber der Ardennen (W. Marsano: Isabella von Croye oder Des Sieges Preis), Mercutio, Verwandter des Prinzen und Romeos Freund (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, ú. L. Tieck: Romeo und Julia), Johann Ludwig Fiesko, Graf von Lavagna (F. Schiller: Fiesco [Die Verschwörung Fiesco zu Genua]), Jaromir (F. Grillparzer: Die Ahnfrau), Don Gomez Arias, Offizier (W. A. Gerle dle P. Calderona de la Barcy: Das Mädchen des Don Gomez Arias), Konrad von Starkenburg (F. Holbein: Das Turnier zu Kronstein oder Die drei Wahrzeichen) – 1839; Barkstead, Lieutenant des Tower (E. Raupach: Cromwells Ende), Fürst Orsino (W. Shakespeare, přeprac. J. L. Deinhardstein: Viola), Karl der XII., König von Schweden (L. W. Both dle J. Plancheho: Karl der Zwölfte auf der Insel Rügen), Havelin, Fabrikant (E. Devrient dle E. Souvestreho: Der Fabrikant), Hauptmann Sternberg (J. A. Gleich: Der Berggeist oder Die drei Wünsche), Obrist von Bülau, Herr zu Lichtfelden (Ch. Birch Pfeiffer: Onkel und Nichte), Justinian, römischer Kaiser im Orient (J. Schenk: Belisar), Philipp der Zweite, König von Spanien (F. Schiller: Don Carlos, Infant von Spanien), Herzog von Buckingham (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, přeprac. F. Förster: König Richard der Dritte), Petruchio, ein Edelmann aus Verona (W. Shakespeare, přel. J. L. Deinhardstein s částečným použitím překladu A. W. Schlegela: Die Widerspenstige), König Heinrich der Vierte (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, J. H. Voss, ú. C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel]: König Heinrich der Vierte), Nathan, ein reicher Jude (G. E. Lessing: Nathan der Weise), Assessor Wolf (K. Gutzkow: Werner oder Herz und Welt) – 1840; Ritter von Kauffungen, Rentier (E. Bauernfeld: Ernst und Humor), Flodoardo, ein venedischer Edler (H. Zschokke: Abällino, der große Bandit), Graf Egmont, Prinz von Gavre (J. W. Goethe, h. L. van Beethoven: Egmont), Carini, ein Antiquar (J. H. Mirani: Die Zebrahaut), Der König von Frankreich (F. Halm dle L. de Vegy Carpia: König und Bauer), Wendelin, genannt der wilde Jäger (K. Haffner, h. M. Hebenstreit: Der wilde Jäger oder Das rote Häuschen), Wilhelm Tell (F. Schiller: Wilhem Tell), Helmon, Dragoners Offizier (F. Holbein dle A. v. Schadense: Der Doppelgänger), Kaspar Torinský (A. Törring Seefeld, přel. J. K. Tyl: Kaspar Torinský aneb Výstraha ducha strážného v kamenné chodbě), Otto Vel[i]ký, německý císař (A. Kotzebue, přel. J. J. Kolár: Strážný duch aneb Adelaida, královna italská), Der König von Dänemark (H. Schmidt: Bruder Kain) – 1841; Donat, ein Amerikaner (A. Bäuerle: Ein Sonderling in Wien), Talbot, polní vůdce Angličanů (F. Schiller, přel. S. K. Macháček: Panna Orleánská), David Fiedling (K. Gutzkow: Die Schule der Reichen), Cajetan, Anführer der Ritter Don Manuels (F. Schiller: Die Braut von Messina oder Die feindlichen Brüder), Major von Tellheim (G. E. Lessing: Minna von Barnhelm oder Das Soldatenglück), Rytíř Vojtěch (A. Kotzebue, přel. J. Chmela: Johanna z Montfokonů [Johanna Montfaçon]), Ingomar, Anführer einer Horde Tectosagen (F. Halm: Der Sohn der Wildnis), Battista, ein Edelmann in Padua (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, ú. J. L. Deinhardstein: Die Widerspenstige), Palm, Schauspieler (L. Geyer: Der betlemetische Kindermord), David Garrick, Schauspieler (J. L. Deinhardstein: Garrick in Bristol), Werner Stauffacher, Landleute in Schwyz (F. Schiller: Wilhelm Tell), Advokat Franval (A. Kotzebue dle J. N. Bouillyho: Der Taubstumme oder Der Abbé de l´Epée), Rudolf von Habsburg, deutscher Kaiser (A. Rost: Kaiser Rudolf in Worms), Richard Steele, Journalist (K. Gutzkow: Richard Savage oder Mutter und Sohn), Götz von Berlichingen (J. W. Goethe: Götz von Berlichingen mit der eisernen Hand), Prinz von Trevour, Marschall (C. Blum: Der Vicomte von Letoriéres oder Die Kunst zu gefallen), Wellstein, ein Kaufmann (R. Benedix: Doktor Wespe oder Drei Heiratsanträge) – 1842; Heinrich der Vierte, König von Frankreich und Navarra (C. P. Berger: Marie von Medicis), Graf von Arundel, Staatsrat (Ch. Birch Pfeiffer: Elisabeth), Landrat Klarenbach (A. W. Iffland: Die Advokaten), Alexander, Fürst Menzikow, Feldmarschall (F. Kratter: Das Mädchen von Marienburg), Obrist Gordon Kommandant in Eger (F. Schiller: Wallenstein [Wallensteins Tod]), Jago, Othellos Fähnrich (W. Shakespeare, přel. J. H. Voss: Othello), Graf Kent (W. Shakespeare, přel, ú. J. H. Voss: König Lear), Paul Forbach, Maschinenfabrikant (A. Heinrich dle E. Souvestreho: Bruder Majoran), Peter der Erste, Czar von Russland (Ch. Birch Pfeiffer: Steffen Langer aus Glogau oder Der holländische Kamin), Baron Hobern, Obrist (I. F. Castelli: Die Schwäbin), Seebach, Pastor zu Weißenberg (A. W. Iffland: Die Jäger) – 1843; Monaldeschi (H. Laube: Monaldeschi), Wels, ein reicher Wechsler (C. A. Bärmann: Die Dame vom Balle), Graf Breitenbach, kurpfälsischer Gesandter (K. Gutzkow: Zopf und Schwert), Fluth, Bürger von Windsor (W. Shakespeare: Die lustigen Weiber von Windsor), Moritz, Marschall von Sachsen (H. Zschokke: Der Marschall von Sachsen), Pocquelin, Direktor einer reisenden Schauspielergesellschaft (B. A. Herrmann: Moliére oder Das Leben eines Schauspielers), Sampiero da Bastilica, General Lieutenant im Dienste Frankreichs (F. Halm: Sampiero), Von Beaumarchaise (J. W. Goethe: Clavigo), Sultan Saladin (G. E. Lessing: Nathan der Weise), Shylock, ein Jude (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel: Der Kaufmann von Venedig), Richard, Herzog von Gloster (G. Frank dle E. Delavigne: König Eduards Söhne im Tower), Rheingraf Hermann (W. A. Gerle: Abenteuer der Neujahrsnacht oder Die beiden Nachtwächter) – 1844; Thoas, König der Taurier (J. W. Goethe: Ipfigenie auf Tauris), George Maurice, ein reicher Schiffsheber (J. W. Lembert [vl. jm. W. Treml] dle franc. originálu: Die Gebieterin von Saint Tropez), Vicedom von Walter (F. Schiller: Kabale und Liebe), Doktor Rado (A. W. Iffland: Erinnerung), Macbeth, Feldherr der Schotten (W. Shakespeare, ú. F. Schiller: Macbeth), Rytíř Jaromír do klatby daný (F. Rosenau, přel. V. Filípek: Duchové sedmi šedivých bratrů na besedě aneb Zbrojnoš, harfeník, sklepník), Karl der V., römischer Kaiser, König von Deutschland und Spanien (R. E. Pruss: Moritz von Sachsen), Giulio Romano (A. Oehlenschläger: Correggio) – 1845; Prinz Heinrich von Preussen (H. Laube: Gottsched und Gellert), Doktor Scott (K. Gutzkow: Der dreizehnte November), Doktor Faust (Ch. D. Grabbe: Don Juan und Faust), François Marie Arouet de Voltaire (J. L. Deinhardstein: Die rote Schleife), Franz Moor (F. Schiller: Die Räuber), Theseus, Herzog von Athen (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, h. F. Mendelsohn Bartholdy: Ein Sommernachtstraum), Albrecht von Wallenstein (F. Schiller, ú. C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel]: Wallenstein), Major Schimmel, Witwer (L. Feldmann: Der dreisigste November) – 1846; Der Baron, Gutsbesitzer (E. Bauernfeld: Das Versprechen), Crevecoeur, Packträger (C. Carl [vl. jm. C. Bernbrun]: Die Glucksritter in Paris oder Keine Schuld ohne Strafe), Antonio, Graf von Frangipani (O. Prechtler: Falconiere), Baruch Ben David Aben Esra, Leibarzt des Königs (F. Halm dle G. Telleze: Donna Maria de Molina), Doktor Treufels (C. Blum dle R. Sheridana Knowlese: Die Schule der Verliebten), König Johann (W. Shakespeare: König Johann), Der Minister (L. Feldmann: Der Rechnungsrat und seine Tochter), Daniel, Kastellan (W. Vogel dle E. T. A. Hoffmanna: Der Erbvertrag), Spartacus (V. P. Weber: Spartacus) – 1847; Baron von Sonnenschild, Major (F. W. Ziegler: Der Hausdoktor), Herr von Vilfort, Substitut des Staatsanwalts in Marseille/Prokurator des Königs (C. Schmidt dle A. Dumase st.: Der Graf von Monte Christo), Prinz von Soubisse, Marschall (C. Blum dle J. F. Bayarda: Der Vicomte von Letoriéres oder Die Kunst zu gefallen), De Silva, Arzt (K. Gutzkow: Uriel Acosta), Balduin von Eichenhorst (A. Kotzebue: Die Kreuzfahrer oder Die deutschen Ritter vor Nicää), Herzog Karl von Würtemberg (H. Laube: Karlsschüller), Wachtmeister von einem Terzkyschen Kavallerieregiment (F. Schiller, h. J. R. Zumsteeg: Wallensteins Lager), Lionne, Polizeiminister (K. Gutzkow: Das Urbild des Tartuffe), Ein Spion (K. Spindler dle A. Dumase st.: Napoleons Anfang, Glück und Ende), Fedor Iwanowitsch, Fürst Udaschkin (G. Freytag: Graf Waldemar), Quasimodo, Glöckner von Notre Dame (Ch. Birch Pfeiffer: Der Glöckner von Notre Dame), Angelo Malipieri, Podesta (V. Hugo, přel. E. Duller: Angelo, Tyrann von Padua) – 1848; Der Graf von Monrepas (G. Freytag: Die Brautfahrt oder Kunz von der Rosen), Hamlet (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, ú. F. Förster: Hamlet, Prinz von Dänemark), Lambert (J. J. Kolár: Monika), Ibrahim, ein alter Jude (F. Herbst: Sylva), Ruben (S. H. Mosenthal: Deborah), Gottfried Währmann, Fabrikant (Ch. Birch Pfeiffer: Eine Familie), Herbert, gräflicher Förster (K. Holtei: Zum grünen Baum), Odoardo Galotti (G. E. Lessing: Emilie Galotti) – 1849; Jules, Kardinal von Mazarin (Ch. Birch Pfeiffer: Mazarin), Anselm Blum, pensionierter Hauptmann (C. Töpfer: Rosenmüller und Finke oder Abgemacht), Graf Ludwig Malbach, Gesandter (R. Benedix: Der Kaufmann), Martin Luther (E. Bauernfeld: Franz von Sickingen), Herzog von Alba (J. W. Goethe, h. L. van Beethoven: Egmont), Von Usslar, General außer Dienst (S. H. Mosenthal: Ein deutsches Dichterleben) – 1850; Hofmarschall, Graf von Föhr (F. Walter: Die Amerikanerin), Der Herzog von Montbaçon (H. Marr: Bajazzo und seine Familie), Owen Glendower (W. Shakespeare, přeprac. H. Laube, h. E. Titl: König Heinrich IV.), Guttmann, ein Tischler (A. Kotzebue: Die Brandschatzung), Major von Düna (A. Kotzebue: Der Verschwiegene wider Willen oder Die Fahrt von Berlin nach Potsdam), Hewet, Doktor der Theologie, vormals Bischof (E. Raupach: Cromwells Ende) – 1851; Ralph Woodstock, Mitglied der ostindien Kompagnie (A. Meissner: Rowley Armstrong oder Die Welt des Geldes), Aegeon, Kaufmann des Syrakus (W. Shakespeare, ú. K. Holtei: Die Komödie der Irrungen), Graf Maximilian von Ehrenstein (J. C. Böhm, h. A. Müller: Der falsche Wechsel), König Eduard IV. vom Hause York (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, přeprac. F. Förster: König Richard III.), Ludwig XIII. (E. Jerrmann dle E. Augiera: Diana von Mirmanda), Doktor Hagen, Privatlehrter (R. Benedix: Das Gefängnis), Verdelin (H. Marr dle H. de Balzaca: Ein Börsenspekulant), Karl V., König von Spanien (B. Dawison dle E. Scribe a E. Legouve: Die Märchen der Königin von Navarra), Graf von Steinthal (R. Geneé: Ein seltsamer Richter), Danville, ehemals Schiffskapitän (J. F. Mosel dle franc. originálu: Die Schule der Alten), Wolfgang Wassenbergen, Komponist (R. Benedix: Das Lügen), Cedric, ein Köhler (F. Halm: Griseldis) – 1852; David, König in Israel (A. Meissner: Das Weib des Urias), Finanzrat Schönberg (A. Wilhelmi: Eine schöne Schwester), Lear, König von Britannien (W. Shakespeare, ú. C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel]: König Lear), Schweitzer, Libertiner (F. Schiller: Die Räuber), Kopist Müller (C. Töpfer: Ein Tag vor Weinachten), Lord Francis Windham (E. Raupach: Die Royalisten) – 1853; Moritz von Nassau, Prinz von Oranien, Statthalter der niederländischen Union (F. Dingelstedt: Das Haus des Barneveldt), Kapitän Henry Whitfield (Ch. Birch Pfeiffer dle C. Bella: Die Waise von Lowood), Herr von St. Iriez, Präsident eines Wohltätiges Vereines (E. Jerrmann dle franc. originálu: Lady Tartuffe), Rheingraf Sigurd (F. Hebbel: Magellona), Der Pfarrer (S. H. Mosenthal: Deborah), Sir Barrington, ein Engländer (F. L. Schröder: Das Porträt der Mutter oder Die Privatkomödie), Der Kaiser (F. Holbein dle H. Kleista: Das Käthchen von Heilbronn), Junker Tobias, Olivias Oheim (W. Shakespeare, přeprac. J. L. Deinhardstein: Viola), Graf Peter Brahe (H. Laube: Monaldeschi oder Die Abenteuer), Der alte Feldern (C. Töpfer dle J. W. Goetha: Herrmann und Dorothea), Präsident von Berg (R. Benedix: Der alte Jungfer) – 1854; Vitale Micheli, Doge von Venedig (J. Benoni: Giovanna Daponte), Der Pfarrer (J. Walter: Ein Freudentag), Der Jude Marbek (A. Meissner: Der Prätendent von York), Verina (F. Schiller: Fiesco [Die Verschwörung Fiescos zu Genua]), Ein Reisender (C. Blum dle C. Goldoniho: Mirandolina), Merowig (F. Halm: Der Fechter von Ravenna), Der Major von Staubwirbel (A. Kotzebue: Die Zerstreuten), Sebald Formann, Förster (Ch. Birch Pfeiffer: Das Forsthaus), Leopold, Fürst von Anhalt Dessau (E. Raupach: Vor hundert Jahren), Max Aumann, Revierjäger (F. Kaiser, h. K. Binder: Zwei Testamente), Justizrat Ballmann (F. Wehl: Romeo auf dem Bureau) – 1855; Ananus, Hoherpriester (A. C. Wollheim: Jerusalems letzte Nacht), Friedrich, Kurfürst von Brandenburg (H. Kleist: Die Schlacht bei Fehrbellin [Der Prinz von Homburg]), Ein Notar (F. Ponsard, dle franc. originálu přeprac. L. Stein: Geld und Ehre), Martin, Bauer von Dorfe Meinfeld (Ch. Birch Pfeiffer dle G. Sand [vl. jm. A. Dupin]: Im Walde), Sir Walter Raleigh, Staatssekretär (H. Laube: Graf Essex), Barak, ehemals Hofmeister des Kalaf (F. Schiller dle C. Gozziho: Turandot, Prinzessin von China), John Kemble (K. Gutzkow: Ella Rose oder Die Rechte des Herzens), Diderot, Philosoph der Enzyklopädie (A. C. Brachvogel: Narciß), Der Oberpriester (F. Grillparzer: Des Meeres und Liebe Wellen), Der Meister (F. Schiller, h. P. Lindpaintner: Das Lied von der Glocke) – 1856; Paul Werner, gewesener Wachtmeister des Majors (G. E. Lessing: Minna von Barnhelm oder Das Soldatenglück), Wilhelm von Oranien (J. W. Goethe: Egmont), Minister von Winegg (G. Freytag: Die Valentine), Vater Barbeaud, Bauer (Ch. Birch Pfeiffer dle G. Sand [vl. jm. A. Dupin]: Die Grille), Theseus, König von Athen (J. Racine, přel. F. Schiller: Phädra), Herzog von Venedig (W. Shakespeare, přel. J. H. Voss, h. A. W. Ambros: Othello, der Mohr von Venedig), Julius Cäsar (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel: Julius Cäsar) – 1857; Lambert, Maler (M. Uchard, přel. C. Schlivian: Fiammina), Sir James Ralph (H. Laube: Graf Essex), Michel Angelo, berühmte Künstler (A. Oehlenschläger: Correggio), Graf Zdenko von Borotin (F. Grillparzer: Die Ahnfrau), Menenius Agrippa (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, L. Tieck, ú. K. Gutzkow: Coriolanus), Otto von Wittelsbach, Pfalzgraf in Bayern (J. M. Babo: Otto von Wittelsbach, Pfalzgraf in Bayern), Gottlieb Föhle, Apotheker (H. Hersch: Die Anna Lise), Armand Duplesis, Herzog von Richelieu, Premierminister (Ch. Birch Pfeiffer dle A. Dumase st.: Die drei Musquetiere) – 1858; Graf Lerma (F. Schiller: Don Carlos, Infant von Spanien), Ferdinand, römischer Kaiser (O. Redwitz: Philippine Welser) – 1859; Marke, König von Cornwall (J. Weilen: Tristan), Fürst Leo Sapieka, Polen (F. Schiller: Demetrius), Der Erdgeist (J. W. Goethe: Faust), Leonato, Gouverneur (W. Shakespeare, ú. K. Holtei: Viel Lärm um nichts), Marim, ein alter Gärtner (W. Wolfsohn: Nur eine Seele), Lucas Cranach, der Maler (L. Wohlmuth: Deutsche Treue), Bruder Lorenzo (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, přeprac. L. Tieck: Romeo und Julia), Philipp der Gute, Herzog von Burgund (F. Schiller: Die Jungfrau von Orleans), Camillo, sicilianische Hofherr (W. Shakespeare, přel. a přeprac. F. Dingelstedt, h. F. Flotow: Ein Wintermärchen) – 1860; Der Geist von Hamlets Vater (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel: Hamlet, Prinz von Dänemark), Marquis d´Auberive (E. Augier, přel. C. Homburg: Die Unverschämten), Pietro Tartini, ein alter Kapellmeister (Ch. Birch Pfeiffer: Ein alter Musikant), Der Doge von Venedig (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, přeprac. C. A. West [vl. jm. J. Schreyvogel]: Der Kaufmann von Venedig), Der Älteste von Bethulien (F. Hebbel: Judith) – 1861; Der Minister (J. Rosen: Im Parlament), Kreon, König von Korinth (F. Grillparzer: Medea), Guilbert (J. W. Goethe: Clavigo), Der König von Samarkand (F. Grillparzer: Der Traum ein Leben), Don Alfonso, Grand von Kastilien (E. Raupach: Die Schule des Lebens), Duncan, König von Schottland (W. Shakespeare, přel. a ú. A. W. Schlegel, L. Tieck: Macbeth) – 1862; Lord Athole (F. H. Herrmannsthal: Der letzte Rawenswood), Cedric von Rotherwood, Ritter vom sächsischen Adel (H. Marschner: Der Templer und die Jüdin), Brabantio, Senator (W. Shakespeare, přel. J. H. Voss, h. A. W. Ambros: Othello, der Mohr von Venedig) – 1863; Fürst Kaunitz (A. Langer: Ein Wort an den Minister), Delomer, ein reicher Kaufmann (W. A. Gerle: Der Essighändler), Dagobert von Poltendorf, Großprior des Tempelordens in Deutschland (C. E. Ebert: Ein Gelübde), Egeus, Vater der Hermia (W. Shakespeare, přel. A. W. Schlegel, h. F. Mendelsohn Bartholdy: Ein Sommernachtstraum), Emanuel Rohrbeck, Kaufmann (C. A. Görner: Ein geadelter Kaufmann), Lord Tyrconell (K. Gutzkow: Richard Savage), [Johann] Sartori, Direktor des Leopoldstädter Theaters (K. Haffner, h. A. Müller: Therese Krones), Neptun, der Meeresgott (G. W. Emden dle M. E. G. M. Theaulona a F. Ch. de Courcyho: Der Weltumsegler wider Willen), Affereduros, Beherrscher der Erdgeister (G. Raeder: Der artesische Brunnen) – 1864.

Neustadtädter Theater (Novoměstské divadlo)

Laubepin, Ehrennotar (O. Feuillet, přeprac. C. Juin, P. J. Reinhard: Ein armer junger Mann), Clopin, ein Bettler (Ch. Birch Pfeiffer dle V. Huga: Der Glöckner von Notre Dame), Sir Lucas Mulgrave (H. Laube: Montrose, der schwarze Markgraf), Ein Gesandter vom deutschen Reiche (W. Lindau, S. Roger: Carl V.), Fürst Iwan Chawansky (E. Raupach: Die Fürsten Chawansky) – 1859; Victor Amadeus, Herzog von Savoyen (G. Meyern: Prinz Eugen) – 1860.

Prameny

AHMP: Německá evangelická církev V Jirchářích, matrika narozených, sig. EVJ ● 1854–1860 (narození nemanželského syna Josefa Karla, jedním ze svědků zpěvák Stavovského divadla J. Preisinger); kostel sv. Mikuláše, matrika narozených, sig. MIK N22 ● 1855–1862 (narození F. nemanželského syna Herrmanna Karla, jedním ze svědků někdejší zpěvák Stavovského divadla Karel Strakatý); Německá evangelická církev V Jirchářích, matrika zemřelých, sig. EVJZ4 ● 1844–1853 (úmrtí F. otce Nikolause Lebrechta Daniela Fischera); Soupis pražského obyvatelstva (1830–1910), poř. č. 45, kart. 61 (F. zaznamenán s druhou manželkou J. Eschen a ovdovělou matkou).

NA Praha: Policejní ředitelství I., konskripce, obr. 1348 (F. rodina, otec Nikolaus Daniel Lebrecht, matka Friederike, roz. Stegmann a bratr August Friedrich); tamtéž, konskripce, obr. 1154 (F. pobytová přihláška vč. poznámky o odluce od první manželky Karoline, která pocházela z Vratislavi a žila ve Štětíně); tamtéž, konskripce, obr. 1 (pobytová přihláška J. Eschen s poznámkou, že žije u F.); tamtéž, konskripce, obr. 35 (pobytová přihláška rodiny Polánkových, s jejichž nejmladší dcerou Františkou měl F. předčasně zemřelé nemanželské děti Josefa Karla a Herrmanna Karla).

Matricula Online: Graz, Mariae Himmelfahrt: matrika narozených [Taufbuch 4] 1808–1820, sig. 1487 (narození F. druhé manželky, zpěvačky J. Eschen).

NMd: Smlouvy zaměstnanců Stavovského divadla 1834–1849, sig. č. 1240, č. 28, č. 53, č. 83, č. 97 (F. smlouvy se Stavovským divadlem z 1834 a 1837 – ředitelství J. A. Stögera, 1846 a 1849 – ředitelství J. Hoffmanna); tamtéž cedule StD. z let 1834–1864.

Literatura

Almanach für Freunde der Schauspielkunst (Berlin) 1836 [1], s. 205 (F. v městském divadle v Brně jako představitel hrdinských postav a charakterních rolí), 1837 [1], s. 385–390 (F. ve StD jako představitel hrdinských postav a rolí otců), 1838 [2], s. 98–103 (J. Eschen jako představitelka pěveckých partií a subret v opeře), 1840 [1], s. 409–416, 1841 [1], s. 439, s. 490–496 , 1842 [1], s. 291–301, 1843 [2], s. 133–137, s. 230–236 (, 1844 [1], s. 458–465, 1845 [1], s. 261–268, 1846 [1], s. 270–277, 1847 [2], s. 296–304, 1849 [2], s. 230–237, 1850 [2], s. 241–250, 1851 [2], s. 237–246, 1852 [2], s. 319–326, 1853 [2], s. 269–276, 1854 [2], s. 315–321, 1855 [2], s. 294–300, 1856 [2], s. 329–336 (F. ve StD jako vrchní režisér), 1857 [2], s. 293–299, 1858 [2], s. 312–319, 1859 [2], s. 328–332, 1860 [2], s. 329–336 (F.  jako představitel hrdinských otců), 1861 [2], s. 184–189, 1862 [2], s. 297–298, 1863 [2], s. 276–280, 1864 [2], s. 238–240, 1865 [2], s. 246–249, 1866 [2], s. 265–270 (F. evidován mezi penzionovanými členy StD); Bohemia (Prag) 7. 5. 1865 (F. poslední představení ve StD, hrál Schillerova Wallensteina); Leitmeritzer Wochenblatt 1. 2. 1868 (F. nabídka soukromé výuky přednesu a deklamace), 22. 2. 1868,  30. 3. 1872 (přednáška litoměřického vzdělávacího spolku Schiller o antickém a moderním dramatu, na které F. participoval přednesem vybraných scén ze Schillerovy tragédie Die Braut von Messina, F. vystoupení s divadelní společností T. a J. K. Feichtingerových v litoměřickém městském divadle [Stadttheater] jako Nathan v Lessingově dramatu Nathan der Weise) ● úmrtí a nekrology: Bohemia (Prag) 12. 9. 1873; Leitmeritzer Wochenblatt (Leitmeritz) 13. 9. 1873, 17. 9. 1873; Leitmeritzer Zeitung  17. 9. 1873, 24. 9. 1873 ● O. Teuber: Die Geschichte des Prager Theaters III. Prag 1888, s. 199, 222, 328, 351, 361, 383, 411, 438–439, 446, 480, 495, 527, 565, 590, 594;  H. Ankert: 100 Jahre Leitmeritzer Stadttheater, Leitmeritz 1922, s. 5–6;  O. Doskočil: Z dějin litoměřického divadla a divadelnictví. Město Litoměřice 2002, s. 22, s. 24–25; J. Hilmera: Činnost německých divadelních společností v českých provinciích 19. století. Praha 2006, DÚk, CD 307; O. Doskočil, P. Rýva, P. Lolo: Významné osobnosti Litoměřic 1. A-Communication. Praha, 2017, s. 136–137, O. Doskočil, P. Rýva, P. Lolo: Významné osobnosti Litoměřic 2. A-Communication. Praha 2019, s. 124–125.

ČČin (heslo Karl Wilhelm Fischer, autorka J. Ludvová), Eisenberg (patrně mylné informace o F. vídeňském původu a tamním studiu medicíny), Kosch Th, Ulrich.

 

Vznik: 2022

Autor: Hanoušek, Martin